Een prachtige dag…..!

Het was warm en plakkerig vandaag. In de Walmart was het koel en we liepen er al rond koffietijd rond om er wat boodschapjes te doen. Daarna voor de gezonde lunch naar huis waar de airco nu de hele dag op volle toeren draait om de boel koel te houden. Lamellen en luxaflex houden we angstvallig gesloten. Na de lunch wachtten we geduldig tot de ergste hitte van het middaguur voorbij zou zijn met een boekje in een hoekje.

Naar Celebration ging het, waar het vandaag gonsde van de activiteiten. Het Groot niet te vermijden Amerikaans Piefestival werd vandaag gevierd en de bezitters van witte, gele en rode sportwagens hadden hun auto’s in de hoofdstraat tentoongesteld. Van heinde en verre kwamen de locals en de toeristen naar Celebration, dus was het vechten voor een parkeerplekje. Bij de kerk, van oudsher toch een plek waar je gastvrij onthaald denkt te worden, was plek zat maar werd vijf dollar tol geheven. Wij schoten een zijstraatje in en vonden een prachtig plekje onder de bomen. En op een steenworp afstand van het Towncentre. Het was zo’n 35 graden in de zon en de beloofde bries bleef uit. De Pies dreven de doosjes uit. Tussen de Ferrari ’s, de Rolls Royces en de Lotussen liep de temperatuur nog verder op. Bij de gezellige ijsparlour hingen ze met de bekende bruine benen buiten, alle stoeltjes, bankjes, muurtjes en stoeprandjes in de schaduw bleken bezet. Het Winnie Palmer hospitaal voor Dames en Babies deelde verkoelende waaiertjes uit en Lidy kreeg van een aardige dame een plastic tasje met een pannenlap en een notieblokje en een receptenboekje van Crisco waarin de lekkerste recepten voor home made pies staan. “Crisco is cooking” staat er op. Teleton zat ook tegen het kookpunt, dus besloten wij zo zoetjesaan weer richting Dikke Dodge te kuieren.

American Pie Festival Diavoorstelling weergeven Alles downloaden

Naar Epcot, voor een optreden van Marilyn McCoo en Billy Davis jr. Bij aankomst waren de plekjes in de schaduw reeds lang bezet, maar onder de boompjes vonden wij een bankje in de schaduw. Toen na een half uur het optreden begon, zaten we in de volle zon. Wij genoten met volle teugen van de twee flesjes water die we hadden binnengesmokkeld. Een vijf mans band, twee backing vocalistes en Billy en Marilyn gaven hem van jetje. Wat bleek? Zij waren de Annie en Jan van de fameuze groep The 5th Dimension die wij in Nederland ook wel kennen van Let the Sun Shine/ Aquarius en Up, up and away. Omdat ze al 41 jaar getrouwd zijn, kan je ze ook vergelijken met onze Saskia en Serge. Billy nam een prachtige cover van Sam Cook’s Change is gonna come voor zijn rekening en Marilyn leefde zich uit op Aretha Franklin’s Chain of fools. De lekkere niks aan de hand muziek, niet te moeilijk en aanstekelijk gepresenteerd door deze senioren, deed ons smelten.

Change is gonna come

Na afloop zochten we de koelte van het fastfood restaurant tegenover het openluchttheater op. Blij in de rij. Voor me een gezin, man vrouw en koters. Druk met van alles, maar toen Dad aan de beurt was om te bestellen, stond ‘ie met de bek vol tanden. “Wat heeft u zo allemaal,” vroeg hij aan de countermedewerker die de bestellingen noteert en afrekent. De jongen noemde de kaart, die uit zes gerechten bestond, geduldig op. “Komt de hamburger met friet?” informeerde Daddy.  Ja, de hamburger kwam met friet.  “Kan ik misschien koolsla krijgen, in plaats van friet.” Nou, dat was geen enkele moeite. Moeder kon bestellen. Ze had wel smak op de porcsandwich, maar die kwam met koolsla. Of ze die misschien ook met frites konden leveren? Ook dat bleek geen probleem. Na wat heen en weer gepraat werd men het eens over de menu’s van de kids. “Nog iets te drinken?” Verdomd, dat was een goed idee. Wat heeft u zoal…….Toen moest er nog besloten worden of de cola light dan wel regular uitgevoerd moest worden en vervolgens vond men de keuze voor een normale beker of een extra grote ook nog erg lastig. Bij de uitgifte maakt de familie nogal stennis. De burger voor pa was, potverdriedubbeltjes, toch met frites geleverd en die voor moe met koolsla………

Wij versierden onze platter met mayonaise, mosterd en tomatensaus en peuzelden het resultaat met smaak op. Aan het tafeltje naast ons ging iemand  ongegeneerd over zijn nek, waardoor wij, uit bezorgdheid onze portie frites met burger, saus en cola er in een reflex naast te leggen, het pand schielijk verlieten. Omdat het veerpontje ter hoogte van unsere Deutsche Freunde zojuist opgestoomd kwam, lieten wij ons gerieflijk naar de andere kant van het meer varen.

Thuisgekomen schrokken we van het afschuwelijke nieuws over het winkelcentrum in Alphen aan de Rijn. De stemming in huize Teleton heeft er onder te lijden. Je overleden geliefde die door een malloot neergeschoten is, zal maar eenzaam in een winkelcentrum moeten blijven liggen tot het onderzoek afgerond is. Je kind dat de schoten heeft gehoord en in doodsangst achter de stellingen in een winkel heeft gewacht, moet maar proberen met die herinneringen vannacht in slaap te vallen. Hoezeer we vandaag weer van onze vakantie hebben genoten, hoe prachtig de zon ook onder ging, de wetenschap van die afschuwelijke gebeurtenissen maken dit toch een klotedag.