Toen gisteravond de duisternis inviel, dook plotsklaps het gehele kikker- en krekelkoor als bij toverslag uit het niets op. Automagically, zoals het bij Disney zo mooi heet. En wat hadden ze er naar verlangd, zo te horen. Want wat gingen ze te keer. Bij ondergaande zon lijkt een magische hand de lust bij dit volkje op te wekken. En ze schreeuwen er zo ongehoord bij, dat horen en zien je vergaat. Nu weet ik ook wel dat er in een encycliek geschreven staat dat sex gericht moet zijn op het maken van leven, maar om dat nu zo letterlijk te nemen? Is dat nou werkelijk nodig? Op zoek naar een lekkere beurt komen ze uit hun schuilplaatsen om zich ongegeneerd aan het liefdesspel over te geven. En daar waar een partner ontbreekt, gaat men op zoek. Je moet op zo’n avond goed oppassen dat je niet op een verliefde single trapt. Ze stuiteren alle kanten op en dit exemplaar was zelfs langs de muur tot op de eerste etage geklommen om de sexserenade vanf ons vensterbankje voort te zetten.
Ik heb er verder geen verstand van, maar ik stel me zo voor dat het hoge, gillende geluid door het vrouwvolk wordt gemaakt: “Pak me dan, als je kan!” Een register lager brommen de mannetjes: “ Ik grijp je, ik grijp je…..”. En dan is er nog een andere soort die een laag, stotend geluid produceert. Amechtig, bijna zo van; “Al is het het laatste wat ik doe, maar ik maak nog een keer de wip van mijn leven”. Net als je denkt dat de wipkikker gesneefd is tijdens het maken van de oudste beweging uit de kikkerhistorie, klinkt zijn diepe gebrom weer. Zou dit de brulkikker wezen?
Waarom oordopjes onmisbaar zijn
De natuur is prachtig. Niets is toevallig, alles is op elkaar afgestemd. En zo komt het prima uit dat de eerder gemelde likdoorn van Teleton zover genezen is dat de oordop weer gewoon kan worden ingezet waarvoor hij eigenlijk bedoeld is. En voor de mensen die denken dat we waarschijnlijk wel weer eens schromelijk zullen overdrijven als we de lokroep van de natuur in Florida beschrijven, zetten we d’r vandaag een filmpje bij. Niet dat er veel op te zien is, per slot van rekening is het Cane Island bij nacht. Maar het geluid spreekt boekdelen. Als die zich niet happy voelen, dan weet ik het niet.
Wij wonnen vandaag op priceline.com een hotel. Zo heet dat. Je biedt een bedrag op een onbekend hotel in een bepaald gebied. Wanneer dat bod geaccepteerd wordt, heb je gewonnen. Hoera! Wij boden 65 dollar voor een driesterren hotel in Fort Lauderdale in de buurt van Sawgrass Mills. Dit bod werd geweigerd en we kregen het advies om twintig dollar bij te bieden. Wanneer je geen haast hebt, kan je dat bod naast je neer leggen en het later nog eens proberen. Omdat wij onze zinnen op een uitstapje hadden gezet, gooiden we er nog eens 20 dollar tegen aan. Pak weg, vijftien euro. En ja hoor, wij wonnen het Hyatt Regency Bonaventura Conference Center & Spa.****! Om eerlijk te zijn, had het voor ons wel wat minder gekund want of wij daar in onze korte boks en op onze Rockports helemaal happy zullen zijn, zal nog blijken. Voorlopig laten we ons gewoon verrassen en als het even kan verwennen.
Vandaag was weer een ouderwetsche dag. Het werd 28 graden, er was een waterig zonnetje en er stond nauwelijks wind. In de boeken stond deze dag als een zeer gunstige voor een bezoek aan het Magic Kingdom genoteerd. Wij wisten wel beter; de hele meute die gisteren verveeld achter een beeldscherm heeft gehangen, trekt nu naar de parken. Wij stellen ons, gelijk minister Hillen, deemoedig op. Stom, stom stom! 
Wij hebben ons lesje geleerd……..! Nooit meer doen, maar we hadden er zo’n zin in. Niet klagen dus en bovendien werden wij wel keurig op tijd door de tram van de parkeerplaats geëvacueerd. Terwijl we er best happy waren. Met de kennis van nu kan je een koe in zijn kont kijken. Wij namen de gok en hadden, ondanks de enorme drukte een heerlijke dag in het park. Liefhebbers kijken even naar de foto’s.
Is er dan verder niets vermeldenswaardigs gebeurd vandaag? Welaan: wij piepten de broodjes vanmorgen eens bij wijze van uitzondering in het broodrooster op in plaats van in de oven. Zo kwamen wij er achter dat de rookmelders het in dit appartement uitstekend doen! Terwijl we net de oordopjes uit hadden omdat die kl*tekikkers 
eindelijk hun schreeuwlelijk hielden, zette de rookmelders het op een gillen. Wij openden ramen en deuren en wachtten gespannen, terwijl we angstig naar de sprinklerknoppen keken, de komst van de brandweer af. Gelukkig stopte het bij alarmfase 1 en bleven goddank de gillende sirenes van de vrienden van de Firebrigade uit. Plezier hadden wij vandaag bij de aanblik van de voeten van een vreemde Braziliaanse meneer. Voor het eerst op dit blog hebben wij een prijsvraag: zoek de verschillen. Onder de goede inzenders wordt een passende prijs verloot.
Blijft het de komende dagen angstig stil, beste lezers, dan komt dat doordat de wifi in het Hyatt een tientje per 24 uur kost en dat wil bruin niet trekken. En of we ons, na al die luxe, nog happy zullen voelen bij de gratis wifi bij MCDonalds, is ook nog maar de vraag. Wanneer wij ons weer zullen melden, wij weten het dus werkelijk niet.
Maar dat de stemming in huize Teleton uitbundig is met de vooruitzichten van ons uitstapje naar Fort Lauderdale, mag duidelijk zijn. Wat voor weer wij aan de oostkust ook zullen treffen, wij zullen het niet moeilijk vinden om ook daar de zonzijde te houden. Gezien de uitkomst van het debat over de evacuatie, de dubbele winst op Hongarije en de prettige weersvooruitzichten in het vrome vaderland, lijkt me dat voor jullie als lezers ook een fluitje van een cent. Kortom; iedereen happy, toch?
