We beginnen vandaag met de uitslag van de sokkenwedstrijd.
Notaris Ben J.B. La Zerd heeft uit de goede inzenders een winnaar uit een oude sok getrokken en het is geworden: Nynke! Van harte gefeliciteerd! Je ontvangt na de vakantie een mooie prijs. Over de uitslag kan helaas niet worden gecorrespondeerd.
Na wat boodschapjes bij de Publix en een gezonde stevige lunch met de inmiddels bekende ingrediënten, trokken wij goedgemutst en onder een strakblauwe hemel richting Epcot waar vandaag een optreden van Starship wordt verzorgd. Een van de betere, volgens Teleton die de hele geschiedenis van deze band op zijn duimpje kent en het hele repertoire foutloos kan meezingen. Het begon in de late zestiger jaren toen de band nog Jefferson Airplane heette en Grace Slick de leadzangeres was. White Rabbit betrok de brave Alice uit Wonderland bij een experiment met LSD en Somebody to love omdat het daar nu eenmaal om ging in de flowerpowertijd.
Ontelbare wisselingen telde de bezetting tot er in de jaren 80, nadat de naam eerst was gewijzigd in Jefferson Starship, weer hits werden gemaakt onder de naam Starship. Nothing’s gonna stop us now, Sara en We built this city on rock ‘n roll zijn er een paar. Grace Slick is al lang van het toneel verdwenen, zanger Mickey Thomas wordt nu bijgestaan door Stephanie Calvert.
In de aanloop naar het concert kuierden wij door Epcot. Het is een prachtig park en de Canon krijgt geen moment rust. Wij vonden een plekje in de schaduw en keken naar wat er zoal op deze zonnige middag aan ons voorbij trok. Ze hingen, zoals gebruikelijk op zo’n mooie dag, weer met de bekende bruine benen buiten. Alleen dat was al een lust voor het oog. Naast ons was nog plek voor een tweetal andere liefhebbers van een schaduwrijk plekje. Er kwam een zevental franstalige Canadezen. Of wij het erg vonden als ze zich even insqueezden, klonk het op z’n Canadiens….Als je dan niet oppast, schuiven ze je zo de brandende zon in. Teleton stak gedecideerd 2 vingers in de lucht en wees voor de overige francofonen naar een ook heerlijke, maar zonnige plek. Omdat ze daar niet zoveel zin in hadden, ging de meute een beetje hinderlijk voor ons hangen terwijl ze foto’s van elkaar maakten. Voor straf heeft Teleton deze namaakfroggies niet aangeboden om een groepsfoto te maken. Bonjour!
Wij melden ons ruim op tijd in het openluchttheater, vonden nog een schaduwrijk plekje en zagen de collectie oude hippies weer eens aan ons voorbijtrekken. Grijs was op reis, hoor. Dus we waren helemaal op ons plek. De band kwam op en de meisjes joelden naar Mickey Thomas. Stel je een soort kruising tussen Piet Veerman en Albert West voor. Prima bandje, optreden staat als een huis. Stephanie CAlvert moet ons de legendarische Grace Slick doen vergeten. En ze doet het prima. Tijdens het vorige concert dat we zagen, had ze nog leren pijpen. Nu droeg ze een lekkere strakke jeans en een wit hemdje.
Twee gigs van een half uurtje zagen we. Het gebruikelijke repertoire met Sara, Nothing’s gonna stop us en We built this City passeerde de revue. Net als White Rabbit ( One pill makes you larger, and one pill makes you small..!) en Somebody to love. Er waren meer oudjes die foutloos meezongen. En er ging een helende werking van dit optreden uit want, zodra de invaliden met hun familie een plekje op de voor hen gereserveerde bankjes hadden bemachtigd, stonden zij moeiteloos uit hun rolstoel op om een drankje voor de hele club te gaan halen.
Daar kan Jomanda nog een puntje aan zuigen!
Tussendoor aten wij nog een burgertje. Na twee voorstellingen hadden wij het wel gezien en dreutelden we, op de hielen gezeten door diezelfde rolstoelmisbruikers richting uitgang. Onderweg vonden we nog het eerste openbare bidet waar slechts door de jongelui gebruik van werd gemaakt. De tram had het begeven zodat wij ons te voet naar de Dikke Dodge sleepten. Gelukkig zagen wij hem alweer van verre.
De stemming in huize Teleton is opperbest. Wij slaan morgen het derde Viva la Musica festival over om een ander toertje te gaan maken. De weersvoorspelling is prima dus zal het ons waarschijnlijk geen enkele moeite kosten om de zonzijde te houden. Vanuit het vrome vaderland ontvingen wij berichten dat het voor de achterblijvers ook een koud kunstje wordt om de winterse melkflessen nog een vrolijke kleurtje te geven voor de Pasen. Of het nu rokjesdag wordt of korte boksjesdag; wij wensen jullie daar veel plezier mee dit weekend!
8 opmerkingen:
Proficiat Nynke, maar ik zou toch maar oppassen ivm die prijs : misschien krijg je wel een foto van de auteur op het bidet !
Epcot is schitterend, mooie start van de dag.
Groetjes,
Hilde en co
Weer een prachtige dag, wat ligt Epcot er geweldig bij ! Ik mis de aardbeitjes vandaag, maar blijkbaar gaat het jullie prima af zonder deze ! Veel plezier weer, genieten weer van jullie verhalen !
Weer heerlijke dagen achter de rug, het weer straalt je weer tegemoet. Hotel zag er prachtig uit, fijn dat jullie zo genoten hebben. Leuk verhaal ook over het bidet...weten we eindelijk precies hoe het te gebruiken valt...Have Fun!!!!!!
Ik voel me vereerd!
Zo te zien hebben jullie er weer een topdag opzitten..
Ik ben benieuwd naar de verhalen van morgen!
Liefs en knuffels! xx
Flower power muziek in een flower power park.
Epcot is ons favoriete park.
Veel plezier weer.
Groetjes
Anita
LEUK!!!!!!!!! ik hoorde net pas van RJ dat jullie ook in USA zijn en weblog bijhouden. (ik kan het zo leuk niet hoor),maar dat bidet verhaal haha levensecht hoor, kan me er helemaal in vinden. Geniet lekker verder, doen wij ook. Groetjes (O)ma Agnes
Fijn om die mooie foto's te zien, dat is een goede voorbereiding op wat ons ook weer te wachten staat.
Epcot is voor ons dan 13 jaar geleden, maar nu gaan we het ook weer bezoeken.
Wat een relaxte dag hebben jullie achter de rug heerlijk park Epcot.
En bedankt voor het plaatsen van de mooie foto's, voor is het veel voorpret.
Blijf genieten, wij genieten mee.
Een reactie posten