Like we did last year

Vanmorgen stapten we eens bij de Target binnen. Waar bestaan ze van? Meer personeel dan klanten en een voorraad van hier tot goeiemorgen. Hoe kan dat geld opleveren? Alles keurig, glimmende paden, gespiegelde vakken en vriendelijk personeel maar toch is het mijn winkel niet. Weet ook niet waarom.

Dus snel naar de Publix voor wat kleinigheidjes. Daarna thuis gezond geluncht met salade, kip, tomaat en een frutje aardappelsalade. Watermeloen na, dus qua kalorie-tjes hoeven we ons nergens voor te schamen.

Op naar Epcot, waar het wonderlijk rustig was. De auto op Create 45, de tram die op ons wachtte, vlotjes door de security en dan maar hopen dat de nieuw jaarkaarten het doen. Ja hoor, ons beider wijsvingers konden kennelijk door de beugel. Tegen beter weten in keken we even voor Soarin’ fastpasses. Het was al lang na de noen, dus lou kans. We konden wel in de wachtrij van 75 minuten, maar we kozen voor een kuiertje langs de prachtige sculpturen, waarna we naar de University of Energie togen voor een portie eduactiviteit. Je leert er steeds iets nieuws. Kernenergie schijnt discutabel te zijn, volgens Ellen Degeneres. Ze had een vooruitziende blik. We verlieten deze attractie heerlijk verfrist en uitgerust en zochten een plekje uit de wind en in de zon om ons banaantje te nuttigen.

Volledig album bekijken

Volledig album bekijken

En verder ging het, om in Noorwegen een opluchtend plasje in de Maelstrom te gieten. Iets later dan gepland arriveerden wij bij The Amercan Adventure voor de geschiedenisles. Hier leerden wij dat alle mensen gelijk zijn.

Volledig album bekijken

En toen was het de beurt aan Chubby Checker. Let’s twist again, like we did last year!Het Theater zat zo op het oog nokkie-nokkie maar we bespeurden in de midsection nog twee vrije plaatsen. We wurmden ons tussen de tassen, hoedjes en knokige knietjes door, vroegen beleefd of de plaatsen nog vrij waren en namen, na een goedkeurend knikje van onze naaste buren, plaats. De band kwam op en de show begon, perfecte timing, al zeg ik het zelf.

Chubby was, zeker ten opzichte van vorig jaar, geen spatader veranderd. Zelfde outfit, zelfde toupet, zelfde repertoire. Dus dan weet je dat je goed zit. Samen met zijn Wildcats zet hij binnen de kortste keren de boel op stelten. Zijn publiek bestaat uit mensen van middelbare leeftijd, aangevuld met wat bejaarden. De meisjes zijn in de meerderheid, maar er bleken toch ook genoeg heren bereid om zich op de buhne te buiten te gaan aan ongecontroleerde heupbewegingen, vreemde grimassen en schokkende schouders. Even waren ze weer jong. En Chubby staat er bij en kijkt er naar. What a way to make a living…… 

Volledig album bekijken

Wij besloten om voor een dubbele dosis te gaan. Het bejaardencontingent ging gezamelijk even plassen voor de tweede show, dus dat gaf een drukte van belang. Zelf bij de jongens stond een wachtrij. Een klein manneke, dat kenne-lijk voor het eerst bij de echte mannen mocht plas-sen, ging bij de speciaal voor de kleine exemplaren geconstrueerde pisbak met de billen bloot. Ongege-neerd liet hij de beide broe-ken tot op zijn flipflops zakkken. Zijn blanke billetjes zorgden voor grote hilariteit bij de wachtende mannen. De jongen plaste onverstoorbaar, hees zijn broeken op en waste netjes zijn handen voor hij gedecideerd vertrok.

Ik bestelde een broodje worst met chilisaus en kaas. Onlangs las ik dat iemand Disney had aangeklaagd omdat hij aan dit prutje de bek had verbrand. Nou bedankt, nu durft Disney alleen nog lauwwarme prut op de worst te doen. We schoven de zaak snel naar binnen en waren weer net op tijd voor de volgende show. Deze keer vonden we nog twee plekjes op rij twee, vlak voor het podium zodat wij het corrigerende ondergoed van Chubby van nabij konden bewonderen. Hij was op stoom deze tweede sessie. Lekkere medley’s van liedjes uit de sixties afgewisseld met geijkte soulballads van Marvin Gaye. Lekker bandje, die Wild Cats met een brullende B3 Hammond, scheurend woodwindwerk van de saxofonist, die trouwens ook een lekker moppie bleek te kunnen zingen, een stuwende bas en een rockende gitarist. Chubby sloot af met wat eigen repertoire, waarbij hij de hulp van het publiek inriep. En dat was niet aan blinden gevraagd, de meisjes stormden het podium op. Voorjaarskriebels zullen we maar zeggen.

Volledig album bekijken

De tram naar Create wachtte keurig op ons. We namen als laatsten plaats. Bij de auto aangekomen, bleek de temperatuur teruggelopen tot 24 graden. De zon was achter de kim verdwenen en wij speurden de lucht af naar de extreem grote maan die rond deze tijd te zien zou zijn. Ik had een stille hoop op een mooi plaatje van haar boven de Epcotbol. Door de laaghangende bewolking werd dit shot ons door de neus geboord.

Ondanks deze kleine teleurstelling zit de stemming er in Huize Teleton lekker in. Volgende week treedt Melissa Manchester in Epcot op. Zegt me, op Whenever I call you friend, wat zij met Kenny Rodgers schreef, niets. Ze komt uit de school van Bette Midler en Barry Manilow, en die wetren wel wat show is. Voor morgen staat Aquatica gepland, maar vanwege de frisse wind zou het best kunnen dat we de planning aanpassen. Zoals Blinde Piet zei: We zullen wel zien! En daarover hopen we morgen weer een berichtje te schrijven Blijf tot die tijd vooral braaf en hou, als het maar even kan, de zonzij!