En we noemen haar……

Met blijdschap geven wij kennis van de aankomst uit China van onze nieuwe HP G62 laptop. Zij meet, diagonaal gemeten precies 15,6 inches wat bijna 40 centimeters is en ze weegt 5,5 lbs hetgeen altijd nog zo’n 2,5  oudhollandsche kilogrammen zijn. Zij is uitgevoerd met een led scherm, oogt best chique in haar beige Biscotti uitvoering en is in de hele kamer luid en duidelijk te horen. Liefhebbers die haar van binnen en van buiten nader willen leren kennen, kijken hiervoor (zolang de link werkt) op de site van onze vrienden van Best Buy.

Wij verwachten dat we, met een koers van $1,38 voor de euro, deze aanwinst nog onder de driehonderdenvijftig euro hebben aangeschaft en daar zijn we helemaal happy mee. En dan nu maar hopen dat de Chinezen die de laptop in elkaar hebben geschroefd, vakkundiger te werk zijn gegaan dan de badborstelbouwers.

De installatie was een langdurige maar soepele bevalling. Het is zuchten, persen, wachten, nog even wachten en dan heb je uiteindelijk wel alles zo’n beetje geïnstalleerd. Niet iets wat je zomaar even tussen de soep en de aardappelen doet want Windows, Norton en HP sturen je een hele lading updates op je dak om de kleine zo snel mogelijk aan te laten sterken. En dan wil je zelf natuurlijk ook zo snel mogelijk je favorieten aan je browser toevoegen en de voor de vrolijke vakantieverhalen zo broodnodige programma’s zoals Skype en Windows Live Writer installeren. Maar nu staat ze dan uitnodigend mat haar zwarte toetsenbordje voor me te pronken en zullen we eens zien of ze onze Mini Notebook van HP kan doen vergeten.

Vandaag stond er een bezoekje aan Animal Kingdom op de planning. Klokslag 12 uur stapten we uit de tram en we kuierden via de Fastpasskiosk van The Kilimanjaro Safaris naar het Yak en Yeti Restaurant voor wat ik zelf de smakelijkste Fastfoodhap in heel Disneyworld vind: De Beef met Orange Sauce, knapperige groente en rijst. D’r waren nog meer liefhebbers en met slechts twee open kassa’s sloot ik, op het ergste voorbereid (even wachten, nog even wachten…) aan. Nerveuze castmembers sleutelden aan een derde kassa, maar dit leek niet te lukken. Uiteindelijk besloot men de derde kassa alleen voor cashklanten te openen. En zo bevond ik mij plots vooraan in de rij. Nog voor ik cash had betaald, werd mijn warme prakje al met doosje en al door het luikje geschoven.

Vanuit Asia is het nog een lekker wandelingetje naar Dinoland, waar om 13:00 uur sharp de Nemo Show zou beginnen. Wij sloten op de nipper in het allerlaatste gedeelte van de rij aan. Achter ons sloot men onverbiddelijk de deuren. Nimo zat Nokkie-Nokkie. Voor Lidy vonden we nog een plekje op de achterste rij recht voor het toneel. Zelf schoof ik, tot ontzetting van een contingent Japanners, daar achter op een van de reservebankjes zonder leuning aan. Uit coulance zette ik mijn hoedje af, maar of het veel uitmaakte voor hun zicht op het toneel, weet ik niet. Voor mij probeerde een gezelschap van 12 personen, waarvan eentje in een rolstoel, op een bankje plaats te nemen dat speciaal voor invaliden en hun begeleiders vrij was gehouden. Het bankje bood plaats aan maximaal zes personen. De Zes overblijvers posteerden zich staand achter de bank. Nog voor de show begon werden zij door de security met klem verzocht elders plaats te nemen. Omdat ze nogal tegenstribbelden, werden ze zonder pardon buiten gejopt. De rest van het gezelschap hield het na een kort conclaaf ook voor gezien en verdween achter de gordijnen. Zes prachtige lege plaatsen lonkten plots naar ons stumpers, die gelijk haringen in een ton samengepakt op een bankje zaten. De show was inmiddels begonnen. Ik gebaarde dat de Japanners maar beter snel van de gelegenheid gebruik konden maken. Zij gebaarden weer dat dat ze liever hadden dat ik mezelf verplaatste. Prima, zo! Ik nam plaats achter drie kleine kinderen en had een geweldig zicht op de show.

Animal Kingdom Park Diavoorstelling weergeven Alles downloaden

Rond half vier marcheerden wij net voor Mickey’s Jungleparade uit, richting uitgang.  Terwijl Lidy nog even een sanitaire stop maakte, wachtte ik buiten in het zonnetje op een bankje. Een vader stapte op mij af. Of ik misschien wat in de schaduw wilde gaan zitten, dan kon hij de natte kleren van zijn kinderen in de zon te drogen leggen op mijn plekje. Dit is Disney, bij zoveel vaderliefde kan je met goed fatsoen geen ‘neen’ verkopen. Gedwee schoof ik de schaduw in.

Animal Kingdom Animals Diavoorstelling weergeven Alles downloaden

Met de ramen open, de Sirius radio op 6 for 60’s, dus luid meezingend met Starship’s Sarah, reden wij naar Cane Island. De thermometer wees 29 graden aan, zodat ik eerst achter de laptop kroop om onze belevenissen te noteren. Nu de ergste warmte weg is, en we een gezonde maaltijd met gemengde salade, tomaat, kaas en kip achter de kiezen hebben, gaan we nog even van de zonsondergang op het balkon genieten. Zo zijn wij zijn vandaag, op dat kleine moment op dat bankje na, weer braaf aan de zonzij gebleven!